Op vrijdag 31 augustus, zaterdag 1 en zondag 2 september wordt het Oscar Romero Open Hoorns/NHSB-kampioenschap gehouden. In de aanloop naar het evenement verschijnt elke vrijdag op deze website een column. Nog vijf weken te gaan.

Aan de wieg van het Hoorns schaakkampioenschap staat Sicco Hiemstra. De geboren Fries (Leeuwarden, 1893) verhuist in 1927 naar Hoorn, omdat hij tot gymnastiekleraar aan de Rijks HBS – later het Westfries Lyceum – is benoemd. Tot zijn pensioen in 1958 geeft hij gymles.

Sicco Hiemstra is gek van sport. In Hoorn staat de sportbeoefening in de jaren dertig op een laag pitje en is ook niet populair. De gymnastiekleraar brengt daar verandering in. Er wordt sinds zijn komst naar Hoorn meer gevoetbald, hij stimuleert de atletiek en mede door hem komen er tennis-, hockey- en basketbalclubs. Veel HBS-leerlingen worden lid van die verenigingen.

Op zijn initiatief worden de GCSA-wedstrijden (atletiek voor scholen) gehouden alsmede de Witte Donderdag-sporttoernooien voor de middelbare scholen in Westfriesland. Sicco Hiemstra is oprichter van de Hoornse Sportraad, waar hij in de periode 1942-1952 de voorzittershamer hanteert.

In 1949 is er een uitwisseling met en in Purmerend, in het kader van de sportweek aldaar. Denksporters spelen op 10 juni tegen elkaar en schrijft het Nieuw Noordhollands Dagblad van 17 mei in de aankondiging dat ‘schaakclub Caïssa jammer genoeg niet in haar sterkste opstelling kan uitkomen’.

Beter nieuws kan men een klein half jaar later in het Dagblad voor West-Friesland lezen. Caïssa meldt zich aan bij de Sportraad, net als de klaverjasclubs Kijk Uit, Het Zuiden, Ons Genoegen en TOG (Tot Ons Genoegen), voetbalclub Sport, biljartvereniging Kets Niet en bridgeclub Hoorn. Dat de schaakclub is aangesloten lijkt logisch, want Sicco Hiemstra maakt in 1949 zijn debuut als Caïssa-speler.

Een van de activiteiten van de Sportraad is het samenstellen van een winterprogramma voor de sportclubs. Zo ontstaat bij de voorzitter – die in de clubcompetitie van Caïssa in de derde groep speelt en voor de bondscompetitie uitkomt in het tweede tiental – het idee van het Hoorns kampioenschap. Dat gaat op dinsdag 10 januari 1950 van start. Er wordt gespeeld in hotel De Valk, op de hoek Kaasmarkt/West, de thuishaven van Caïssa. Op die avond wordt de loting voor de eerste ronde verricht, want de organisatiewijze is het knockout-systeem. Secretaris Ben Lieshout fungeert als wedstrijdleider en ruim dertig deelnemers hebben zich aangemeld, bijna allemaal Caïssa-leden.

Sicco Hiemstra doet overigens zelf ook mee en verslaat in de eerste ronde Cornelis Bos en in de tweede D. de Boer. De spelers van het eerste tiental van Caïssa zijn vrijgeloot en doen vanaf de derde ronde (met zestien man) mee. De initiatiefnemer van het evenement treft het niet en loot een van hen: Jan Hagenaars. Die is te sterk voor hem.

Ben Lieshout heeft meer succes. Hij begint het kampioenschap eveneens in de derde ronde en stuit op Willem Hart. Na een remise slaat de secretaris van Caïssa in de tweede partij toe om in de kwartfinale clubvoorzitter Gerard Haring uit te schakelen. Ook Jan Hagenaars en H. de Vries halen de halve finale alsmede Freek Homan als enige tweedeteamspeler.

De strijd tussen de overgebleven vier wordt een halve competitie, te beginnen op 7 februari in De Valk. Ze spelen hun tweede partij thuis en de slotronde is op 14 februari, weer in De Valk. Het eerste Hoorns kampioenschap krijgt een verrassende ontknoping, want outsider Homan verslaat De Vries en Hagenaars en stelt met een remise tegen de uitgeschakelde Lieshout de titel veilig.

Sicco Hiemstra verricht de prijsuitreiking. Kampioen Freek Homan krijgt de wisselprijs, een zilveren statuette. Er zijn medailles voor Jan Hagenaars en H. de Vries. De fa. Jn. de Vries stelt een medaille beschikbaar voor de op de vierde plaats geëindigde Ben Lieshout. Nadat Caïssa-voorzitter Gerard Haring de Sportraad heeft bedankt voor het initiatief en meldt dat dit de schaakvereniging vier nieuwe leden heeft opgeleverd, sluit Sicco Hiemstra het officiële gedeelte met het uitspreken van de hoop dat het kampioenschap een traditie mag worden.